หลายวันมาก่อน จำเป็นต้องทำสื่อการสอนเรื่อง พัฒนาการของอาณาจักรธนบุรี
ก็เลยคิดว่า ไปถ่ายรูปมาใช้ทำภาพประกอบดีกว่า คือไม่ชอบใช้รูปที่มี ๆ อยู่แล้วต้องมาทำอ้างอิงวุ่นวายสารพัด เลยเออ คว้ากล้องได้ ก็ออกจากบ้านเลย ตั้งใจว่าจะไปที่กุฎีจีน โบสถ์ซางตาครู๊ส
วัดกัลยา แล้วก็วัดอรุณ
นั่งรถเมล์ฟรีด้วยนะวันนั้น ได้แรงบันดาลใจมาจากเรื่องผู้หญิงเยอรมันที่มีชีวิตอยู่โดยไม่ต้องใช้เงิน
ว่าง ๆ ค่อยเอาเรื่องนั้นมาเล่าอีกทีละกัน เอาเป็นว่านั่งรถไปลงที่ท่าช้าง แล้วก็เดินไปเรื่อย ๆ
จนถึงท่าเตียนที่ตอนนี้ที่ว่างด้านข้าง ทำเป็นสวนสาธารณะ น่านั่งเล่นมาก ๆ ในตอนเย็น
วันนั้นแดดดีมาก ๆ แถมลืมเอาร่มไปด้วย กลับมาเป็นไข้เลยล่ะ
เรารู้มาว่าถ้าจะไปชุมชนกุฎีจีนต้องไปข้ามเรือที่ท่าเรือปากคลองตลาด
แต่ตอนนี้มาถึงตรงนี้แล้ว ไหน ๆ ก็ไหน ๆ ข้ามไปวัดอรุณก่อนก็แล้วกัน
วันที่ไปเป็นวันธรรมดา แต่ก็พอมีนักท่องเที่ยวต่างชาติให้เห็นอยู่บ้างแหละ
ระหว่างที่นั่งเรือข้ามไป ก็จะมีเรือหางยาวลำใหญ่หน่อยแล่นสวนมา
แล้วก็มีเสียงไกด์พากษ์เป็นภาษาจีนกลาง แล่นไปมา หลายลำอยู่นะ
แปลว่านักท่องเที่ยวจีนมาไทยไม่ใช่น้อยเลยนะ แต่ชาวตะวันตกไม่ค่อยจะมีสักเท่าไหร่นัก
ชอบรูปนี้ที่สุด ถึงมันจะเหมือนที่ใคร ๆ เค้าถ่ายกันมาก็เถอะนะ
ดูรูปเสร็จเริ่มคิดถึงกล้องถ่ายรูปที่มันดีกว่า กล้องคอมแพคที่ใช้อยู่
ไปวัดอรุณก็ต้องถ่ายรูปยักษ์มาเก็บไว้ ประกอบการเล่าตำนานท่าเตียน
ยักษ์วัดแจ้งยักษ์วัดโพธิ์ให้เด็ก ๆ เค้าอ่านกันเล่น ๆ กำลังคิดอยู่ว่าจะสอดแทรกอะไรลงไปบ้าง
ในเรื่องที่เล่า ..... ให้เด็ก ๆ ได้อะไรติดไว้ในสมองกันบ้าง
เดินเลยยักษ์ไปหน่อยนึงจะเป็นโบสถ์น้อย -- เข้าใจเอาเองว่า น่าจะเป็นโบสถ์หลังเก่า
ดูแปลกตาไปมาก มีเต๊นท์หน้าโบสถ์ ตั้งรูปสมเด็จพระเจ้าตากสินเอาไว้
ให้ประชาชนจุดธูปบูชาท่านได้
ข้อเสียอย่างนึงของสถานที่ท่องเที่ยวของไทย คือหาป้ายบอกว่าอะไรเป็นอะไรได้ยากมาก
จะโบสถ์ วิหาร ศาลา อะไรสำคัญ ๆ ต้องเดากันเอาเอง เหอ เหอ
เข้าไปในวิหารแปลกตาไปอีก ไม่ได้มาที่นี่ประมาณสองปีแล้วล่ะ
ด้านในโบสถ์น้อยมีพระบรมรูปสมเด็จพระเจ้าตากสินกับทหารคู่พระทัย
ตั้งไว้ด้านหน้า .....ด้านหลังจึงจะเป็นพระพุทธรูปประจำโบสถ์
ก่อนจะถึงโบสถ์น้อยตรงลานกว้างหน้าพระปรางค์
มีนักท่องเที่ยวแต่งชุดไทยใส่ชฎาถ่ายรูปกันใหญ่
เค้ามีชุดไทยให้เช่าถ่ายรูปค่ะ ถือเป็นการเพิ่มรายได้ให้ชาวบ้านในย่านนั้น
